Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 3

Συνεχίζουμε λοιπόν με την κατασκευή του σκάφους.

Η κόλληση των ντουγιών, γίνεται με ψαρόκολλα . Η ψαρόκολλα είναι ζωική κόλλα και κατάλληλη για οργανοποιία. Διατίθεται σε στερεά μορφή, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Για να την χρησιμοποιήσουμε πρέπει να την διαλύσουμε σε νερό και να την θερμάνουμε στους 65o C περίπου, αλλά όχι παραπάνω. Για να γίνει αυτή η διαδικασία χρησιμοποιούμε μια διάταξη τύπου μπεν-μαρί  όπως στην παρακάτω φωτογραφία.

Στο εσωτερικό δοχείο, τοποθετούμε την ποσότητα της στερεάς ψαρόκολλας που χρειαζόμαστε. Προσθέτουμε νερό και αφήνουμε την ψαρόκολλα να απορροφήσει το νερό. Στο εξωτερικό δοχείο προσθέτουμε νερό.  Αφού η ψαρόκολλα απορροφήσει το νερό (πρήζεται), θερμαίνουμε το σύστημα, ανακατεύοντας συνεχώς την ψαρόκολλα και προσθέτοντας σταδιακά όσο νερό χρειάζεται έτσι ώστε το μείγμα να "μελώσει", δηλαδή να μην είναι ούτε πολύ αραιό, αλλά ούτε πολύ πηκτό.  Και πάντα προσέχουμε να μην "κάψουμε " την κόλλα.  Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ψαρόκολλα στερεοποιείται αρκετά γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση μέχρι να στερεοποιηθεί προλαβαίνουμε να κολλήσουμε μια ντούγα. Την απλώνουμε με πινελάκι στις επιφάνειες που θα κολληθούν και στην συνέχεια πιέζουμε με σίδερο (κοινό σιδερώματος ρούχων, χωρίς ατμό) για να κρυσταλλωθεί.

Αφού κολλήσουμε την ντουγομάνα, συνεχίζουμε με την διαμόρφωση της επόμενης ντούγας. Από εδώ και στο εξής η διαμόρφωση των ντουγιών γίνεται με τον ίδιο τρόπο. Αφού καμπυλώσουμε το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω, Πλανίζουμε πρώτα την πλευρά που θα κολληθεί με την ντουγομάννα ή την προηγούμενη ήδη κολλημένη ντούγα (κόκκινο στην επόμενη φωτογραφία), τόσο όσο να ακουμπάει-πατάει πολύ καλά στο καλούπι (έτσι αποφεύγουμε το δυσάρεστο γεγονός να σηκωθεί το σκάφος σταδιακά από το καλούπι και να χάσουμε την φόρμα του καλουπιού) και ταυτόχρονα να εφαρμόζει απόλυτα στην ντουγομάνα ή στην προηγούμενη ήδη κολλημένη ντούγα.

Τέλειο πάτημα της ντούγας στο καλούπι.

Αφού εξασφαλίσουμε τα δύο αυτά απαραίτητα χαρακτηριστικά, συνεχίζουμε με το πλάνισμα της άλλης πλευράς της εξωτερικής (πράσινο στην παραπάνω φωτογραφία).  Πριν αρχίσουμε το πλάνισμα,  κάνουμε την ίδια διαδικασία σημαδέματος που κάναμε και στην ντουγομάνα, με την διαφορά ότι τώρα χρησιμοποιώντας τα ίδια στοιχεία που έχουμε καταγράψει, ξεκινάμε το μέτρημα με 0 στην ακμή της πλανισμένης πλευράς. Αφού βάλουμε τα σημάδια σε όλη την έκταση της ντούγας, αρχίζουμε να πλανίζουμε την εξωτερική πλευρά, προσέχοντας να μην ξεπεράσουμε τα σημάδια και στο τέλος ακουμπώντας την ντούγα σε ένα επίπεδο αυτή να ακουμπά σε όλη την έκτασή της. Αφού εξασφαλιστούν και αυτά τα χαρακτηριστικά και μετά από ένα πέρασμα της ντούγα από ένα επίπεδο όπου πάνω του είναι στερεωμένο γυαλόχαρτο, για μια τελική εξομάλυνση των ακμών, η ντούγα είναι έτοιμη για κόλληση.

Ετοιμάζουμε και το ενδιάμεσο φιλέτο αν δεν έχουμε αγοράσει έτοιμο. Το ενδιάμεσο φιλέτο μπορεί να κοπεί από φύλλο καπλαμά πάχους 0,50 χιλιοστά σε ύψος όσο και το πάχος των ντουγιών.  Αφού απλώσουμε την ψαρόκολλα στις επιφάνειες που θα κολληθούν στους δύο τάκους αλλά και στις ακμές που θα κολληθούν μεταξύ τους, αρχίζουμε να κολλάμε ξεκινώντας από τον τριγωνικό τάκο και προχωρώντας για να φθάσουμε στον πίσω τάκο. Ενδιάμεσα στις ντούγιες στριμώχνουμε το φιλέτο και σταθεροποιούμε την ντούγα με πινέζες (όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία). Στην συνέχεια και πάλι σταδιακά πιέζουμε με το σίδερο στις περιοχές των τάκων αλλά και σε όλο το μήκος του φιλέτου όπου κολλούνται και οι ντούγιες μεταξύ τους, έτσι ώστε να κρυσταλλώνεται η κόλλα αλλά ταυτόχρονα να καμπυλώνεται και το φιλέτο.

Με αυτόν τον τρόπο, συνεχίζουμε τοποθετώντας μια ντούγα αριστερά-μία ντούγα δεξιά και χτίζουμε το σκάφος, μέχρι να φθάσουμε στο πλαϊνάρι.

Το παλαϊνάρι θα το εξετάσουμε σε άλλη ανάρτηση, γιατί έχει φιγούρα και θα πρέπει να πούμε μερικά πράγματα παραπάνω.

Εδώ να πούμε μερικά λόγια για την χάραξη. Το σκάφος έχει δεκαπέντε πραγματικές ντούγιες. Με δύο χαράξεις σε κάθε ντούγα, έγιναν  σαράντα πέντε. Η χάραξη έγινε με το ταστοπρίονο. Πρέπει το πριόνι  που θα χρησιμοποιηθεί για την χάραξη, να έχει πάχος ίσο με το πάχος του καπλαμά που θα μπει στην σχισμή. Ήταν η πρώτη χάραξη που έκανα και έτσι χρειάστηκε να καθορίσω κάποιο τρόπο σημαδέματος. Σε αρκετά σημεία της ντούγας διαίρεσα το πλάτος της δια τρία και σημάδεψα. Στην συνέχεια ένωσα τα σημεία της διαδρομής κολλώντας χαρτοταινία μικρού πλάτους, που η άκρη της περνούσε από όλα τα σημεία. Περνώντας με το μολύβι από την άκρη της χαρτοταινίας μολύβωσα την διαδρομή.  Αυτό έγινε σε κάθε ντούγα για δύο διαδρομές. Δεν γνωρίζω αν αυτός ο τρόπος είναι ο πλέον ενδεδειγμένος. Ελλείψει πληροφοριών όμως στο υπόψη θέμα, αναγκάστηκα να αυτοσχεδιάσω με αρκετά καλά αποτελέσματα. Το βάθος της κοπής 1 με 1,5 χιλιοστά ρυθμίζεται με τον παρακάτω τρόπο. Κολλάμε στο πριόνι που χρησιμοποιούμε για την χάραξη, ένα στοπ με δύο τρεις σταγόνες κόλλας στιγμής, που αφήνει το πριόνι να προχωράει μέχρι το επιθυμητό βάθος. Το στοπ μπορεί να είναι οτιδήποτε  π.χ. μια λεπτή λωρίδα καπλαμά όπως στην παρακάτω φωτογραφία. Αφού τελειώσει η εργασία, το στοπ αφαιρείται πολύ εύκολα.

Αφού ανοιχθούν οι σχισμές, σε κάθε μία απλώνεται ψαρόκολλα μπαίνει το φιλέτο πάλι ξεκινώντας από τον τριγωνικό τάκο και στην συνέχεια με το σίδερο ασκείται πίεση με θέρμανση. Επίσης με κομμάτια χαρτοταινίας συγκρατούμε το φιλέτο μέχρι να σταθεροποιηθεί η ψαρόκολλα.

Προσοχή χρειάζεται όταν δύο σχισμές βρίσκονται πολύ κοντά όπως στην προκειμένη περίπτωση. Για να μην πηγαίνει ψαρόκολλα στην διπλανή σχισμή αλλά μόνο σε αυτή που δουλεύουμε, καλύπτουμε προσωρινά την διπλανή από αυτή που δουλεύουμε με χαρτοταινία, όπως φαίνεται στις δύο παραπάνω φωτογραφίες.

Το αποτέλεσμα πριν την κόλληση των πλαϊναριών.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 2

Συνεχίζουμε λοιπόν με την κατασκευή του σκάφους.

Και  ο τριγωνικός τάκος και ο πίσω στην περιοχή της κολάντζας, έχουν κατασκευαστεί από φλαμούρι.

Τα νερά του τριγωνικού τάκου, έχουν τοποθετηθεί όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα, έτσι ώστε να είναι κάθετα με τα νερά των ντουγιών.

Αφού ολοκληρωθεί η διαμόρφωση των δύο τάκων, ξεκινάμε την διαμόρφωση και κόλληση των ντουγιών. Πριν όμως γίνει αυτό, προσωπικά λόγω του ότι δεν αισθάνομαι ακόμη ιδιαίτερα έμπειρος, ακολουθώ μια διαδικασία για να προσδιορίσω το πλάτος των ντουγιών, έτσι ώστε αυτές να είναι ίδιου μεγέθους ή ομοιόμορφες όσον αφορά στο πλάτος τους.

Μετράω λοιπόν σε κάθε εγκάρσιο νομέα, είτε το μήκος από το μέσον του διαμήκη νομέα έως το σημείο που ξεκινάει το πλαϊνάρι (κόκκινη διαδρομή στο παρακάτω σχήμα), είτε το μήκος από το σημείο που ξεκινάει το αριστερό πλαϊνάρι έως το σημείο που ξεκινάει το δεξιό πλαϊνάρι (πράσινη διαδρομή). Στην συνέχεια αφού έχω αποφασίσει τον αριθμό των ντουγιών που θα έχει το σκάφος, διαιρώ την απόσταση με τον αριθμό των ντουγιών, αφού πρώτα από την απόσταση έχω αφαιρέσει το πάχος των ενδιάμεσων στις ντούγιες φιλέτων επί τον αριθμό των φιλέτων.  Για να το κάνουμε περισσότερο συγκεκριμένο ας πούμε ότι μετρήσαμε την κόκκινη διαδρομή και την βρήκαμε Χ εκατοστά. Αποφασίσαμε ότι το σκάφος θα έχει παράδειγμα 15 ντούγιες, άρα στην κόκκινη διαδρομή 7,5 ντούγιες ( το 0,5 είναι η μισή ντουγομάνα). Τα ενδιάμεσα στις ντούγιες φιλέτα θα είναι από καπλαμά πάχους 0,5 χιλιοστά. Το πλάτος της κάθε ντούγας στον συγκεκριμένο νομέα θα είναι:

             Πλάτος Ντούγας= ( Χ-8*0,05)/7,5  εκατοστά

Αν είχαμε μετρήσει την πράσινη διαδρομή (Ψ εκατοστά) το πλάτος της ντούγας :

            
            Πλάτος Ντούγας= ( Ψ-16*0,05)/15  εκατοστά

Αυτό γίνεται σε κάθε εγκάρσιο νομέα. Έτσι έχουμε το πλάτος της κάθε ντούγας σε οκτώ σημεία της. Οι εμπειρότεροι βέβαια χρησιμοποιούν τρία σημεία όπως φαίνεται και στο site των αφων Κουκουρίγκου, δηλαδή τις δύο άκρες και το πλατύτερο σημείο που στο καλούπι μας βρίσκεται στον νομέα Νο4. Καταγράφουμε τα παραπάνω στοιχεία που θα μας χρειαστούν αργότερα.

Ξεκινάμε από την διαμόρφωση της ντουγομάνας, της οποίας οι άκρες είναι συμμετρικές ως προς τον άξονα. Πριν βάλω το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο (όπως είναι πριν την διαμόρφωση) στο νερό για να μουλιάσει και να μαλακώσει, έχω σημαδέψει τον άξονα.

Αφού μαλακώσει  αρκετά το βγάζω από το νερό και το λυγίζω με χρήση μιας συσκευής με θερμότητα όπως οι παρακάτω, δοκιμάζοντας συνεχώς πάνω στο καλούπι, μέχρι να πάρει απολύτως την μορφή που πρέπει.

(Σε άλλη ενότητα θα δούμε περισσότερες λεπτομέρειες για την συσκευή)

Αφού  το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο πάρει την μορφή που απαιτεί το σχήμα του καλουπιού, προχωράμε στο πλάνισμα. Αυτό γίνεται με μια πλάνη χειρός, την οποία έχουμε με κάποιον τρόπο σταθεροποιήσει ανάποδα, όπως π.χ. στην παρακάτω φωτογραφία.

Πριν αρχίσουμε το πλάνισμα, πάνω στο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο και στα σημεία που αντιστοιχούν στους νομείς, σημαδεύομε πάνω του το μισό πλάτος (από τις μετρήσεις που κάναμε όπως είπαμε παραπάνω) από την μια πλευρά του άξονα και το άλλο μισό του πλάτους από την άλλη, μιας και όπως είπαμε παραπάνω οι πλευρές της ντουγομάνας είναι συμμετρικές ως προς τον άξονά της.

Έτσι κατά την διάρκεια του πλανίσματος για να δώσουμε στην ντουγομάνα την μορφή που είδαμε παραπάνω, φροντίζουμε να μην πλανίσουμε παραπάνω από τα σημάδια αλλά ταυτόχρονα οι δύο πλευρές να ακουμπάνε απόλυτα σε επίπεδο.

Μεγάλη σημασία για την όλη κατασκευή έχει το να κολληθεί σωστά η ντουγομάνα. Πρέπει ο άξονας της να συμπίπτει απόλυτα με τον άξονα του διαμήκη νομέα.

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 1

Ξεκινάω λοιπόν την παρουσίαση της κατασκευής τετράχορδου μπουζουκιού.  Η παρουσίαση θα γίνει με βήματα, μιας και η κατασκευή δεν έχει ακόμη τελειώσει, αλλά και για να μπορεί να γίνει ανάλυση.

Ξεκινάμε με την κατασκευή του σκάφους. Το σκάφος κατασκευάστηκε από ντούγιες bubinga, ενός ξύλου με πολύ όμορφο καφέ-κόκκινου χρώματος. Επίσης χρησιμοποιήθηκε φλαμούρι για την κατασκευή των φιγουρών.

Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται το καλούπι, με τον τριγωνικό τάκο διαμορφωμένο.

Εδώ πρέπει να διευκρινίσω, ότι έχω τροποποιήσει ελαφρώς το καλούπι σε σχέση με αυτό των σχεδίων που έχω αναρτήσει, έτσι ώστε να ταιριάζει περισσότερο στην δική μου αισθητική. Συγκεκριμμένα έχω τροποποιήσεις τον διαμήκη νομέα από το σημείο που συναντιέται με τον εγκάρσιο Νο4, μέχρι και τον τριγωνικό τάκο και και ως εκτούτου και τους εγκάρσιους  Νο6, Νο7. Στόχος ήταν να μειωθεί το ύψος του τριγωνικού τάκου στο σημείο που ακουμπά με τον εγκάρσιο νομέα Νο7, στα 8,00 περίπου εκατοστά. Τα τροποποιητικά σχέδια θα αναρτηθούν στην αντίστοιχη σελίδα, για όποιον ενδιαφέρεται.

Η αρχική διαμόρφωση του τριγωνικού τάκου έγινε εκτός του καλουπιού. Στην συνέχεια και αφού αφαιρέθηκε το περισσότερο υλικό, η τελική διαμόρφωση έγινε αφού βιδώθηκε στο καλούπι. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν είναι ράσπα, ξύστρα, λίμες, γυαλόχαρτα

Ράσπα, ξύστρα

Drawknife

Επίσης για να μην ξεφύγω κατά την διαμόρφωση από το ακριβές σχήμα που θα πρέπει να έχει ο τριγωνικός τάκος, έφτιαξα από λεπτό κόντρα πλακέ και χρησιμοποιώντας το τμήμα του σχεδίου του διαμήκη νομέα, που απεικονίζει τον τάκο, ένα οδηγό που φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία.

Κατά την διάρκεια της διαμόρφωσης του τάκου, τον εφαρμόζω τακτικά για να δω που χρειάζεται λιμάρισμα.

Δεν θα κάνω ανάλυση του πως λυγίζεται και πως πλανίζεται η ντούγια, μιας και υπάρχουν πολύ καλές αναλύσεις σε δύο sites για το θέμα :

1. http://www.lutherie.gr/sb/sbco1.htm  Των αφων Κουκουρίγκου.

2. http://bouzoukimaker.blogspot.com/2011/06/blog-post_14.html  video του καλού μου φίλου Δημήτρη Ανδρέου από την ιστοσελίδα του, τα οποία μπορείτε να συμβουλευτείτε.

Δεσμεύομαι στην επόμενη κατασκευή να φτιάξω αναλυτικό video για το θέμα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ