28/08/2013

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 10


      Αφού φτιάξουμε το μάνικο και το καράολο, όπως είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, η επόμενη ενέργεια είναι να τα κολλήσουμε μεταξύ τους. Εδώ πρέπει να κόψουμε το μάνικο πλαγίως με γωνία και πάνω στην κοπή να κολλήσουμε το καράολο. Προσωπικά προτιμώ αυτή η γωνία να είναι 10 μοίρες, για επίτευξη μεγαλύτερης επιφάνειας κόλλησης.  Η κοπή μπορεί να γίνει

            1.    Είτε από την κάτω επιφάνεια του μάνικου, όπως φαίνεται παρακάτω








και στην συνέχεια αφού κολληθούν τα κομμάτια να γίνει πλάνισμα από την πάνω επιφάνεια του 






 

2.    Είτε από την πάνω, όπως φαίνεται παρακάτω 



 


 
και στην συνέχεια αφού κολληθούν τα κομμάτια η αφαίρεση του πλεονάζοντος υλικού του μάνικου, να γίνει από την κάνω επιφάνεια του κατά την τελική του διαμόρφωση.



    Προσωπικά προτιμώ την δεύτερη περίπτωση, μιας και δεν έχω ηλεκτρική επιτραπέζια πλάνη απαραίτητη για την τέλεια διαμόρφωση της πάνω επιφάνειας του μάνικου, όπου θα κολληθεί και η ταστιέρα.

    Αφού λοιπόν κόψουμε και προετοιμάσουμε τα κομμάτια, σημαδεύουμε σε αυτά τους άξονες τους (κόκκινη γραμμή στην επόμενη φωτογραφία), έτσι ώστε κατά την κόλληση να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί συμπίπτουν και επομένως είναι αλφαδιασμένα. 




      Στην συνέχεια τοποθετούμε στο τεμάχιο του καράολου μερικά καρφάκια (σε σημεία που στο τέλος θα αφαιρεθούν και δεν θα φαίνονται τα σημάδια) σαν οδηγούς για να βοηθήσουν στην σωστή κόλληση. Κολλάμε  τοποθετώντας πάνω στο τεμάχιο καράολο την σφήνα που κόπηκε από το μάνικο, έτσι ώστε να μπορούν να πιάσουν οι σφικτήρες. 

 





Για να είμαστε και απόλυτα σίγουροι ότι τα τεμάχια κατά την διάρκεια του σφιξίματος των σφιγκτήρων δεν θα ολισθήσουν μπορούμε πριν βάλουμε κόλλα να πιάσουμε με σφικτήρες τα δύο τεμάχια μεταξύ τους στην τελική τους   θέση και να ανοίξουμε μια μικρή τρύπα στην διάμετρο ενός καρφιού από πάνω (δηλαδή στην επιφάνεια που θα κολληθεί η ταστιέρα). Αν στην τρύπα αυτή κατά την διάρκεια του σφιξίματος τοποθετήσουμε ένα καρφί, αυτό απότρέπει την ολίσθηση.

Αφού κολλήσουν τα τεμάχια κάνουμε μικροεπεξεργασίες.




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

10/04/2013

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 9

       Σε αυτή την ανάρτηση, θα ασχοληθούμε με την κατασκευή του μάνικου.
       Αυτό που συνήθως γίνεται στην κατασκευή του μάνικου και αυτό που προσωπικά ακολούθησα στην κατασκευή του μάνικου του συγκεκριμένου τετράχορδου, είναι η χρήση τριών τεμαχίων σκληρών ξύλων για κόντρες και δύο τεμαχίων στις δύο άκρες του μάνικου μαλακού ξύλου, έτσι ώστε το μάνικο να μην είναι πολύ βαρύ. Στο συγκεκριμένο μάνικο, χρησιμοποιήθηκε στο κέντρο ( στον άξονα) bubinga, που ταιριάζει αισθητικά με το σκάφος, το οποίο κατασκευάστηκε από το ίδιο ξύλο. Εκατέρωθεν τοποθετήθηκαν δύο κόντρες από Vegge με ενδιάμεση παρεμβολή ενός φύλλου  καπλαμά κελεμπέκι,για λόγους αισθητικής. Στο τέλος στις δύο άκρες τοποθετήθηκαν δύο τεμάχια φλαμουριού.


      Η κόντρα από bubinga τοποθετήθηκε στον άξονα, λόγω του ότι η bubinga είναι σκληρότερη από το Vegge.
      Η κοπή των ξύλων έγινε ως εξής. Η κεντρική κόντρα από bubinga, κόπηκε από τμήμα του μαδεριού που είχε τα νερά κάθετα στον άξονα Χ. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται σχηματικά.

     
         Γενικώς είναι σωστό τα νερά των ξύλων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του μάνικου, να είναι όπως φαίνονται στην προηγούμενη φωτογραφία. Αν δεν έχουμε όμως κομμάτια ξύλου από τα οποία να μπορούμε να βγάλουμε τέτοιας μορφής κόντρες, μπορούμε να κάνουμε το εξής. Έστω ότι έχουμε το τεμάχιο που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, με τα νερά έτσι όπως φαίνονται στην εγκάρσια τομή και από αυτό θέλουμε να βγάλουμε δύο κόντρες π.χ. τις κόντρες vegge στην δική μου περίπτωση.


      Όπως μπορούμε να δούμε τα νερά δεν είναι κάθετα αλλά υπό γωνία. Κόβουμε λοιπόν κατά μήκος εκεί που φαίνεται η κόκκινη γραμμή.


      Στρέφουμε  το ένα τεμάχιο που προκύπτει από την κοπή κατά 180ο, όπως ακριβώς φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία και στην συνέχεια 


το ίδιο τεμάχιο το ξαναστρέφουμε κατά 180ο, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Το αποτέλεσμα είναι όταν ξαναπλησιάσουμε τα δύο τεμάχια που προέκυψαν από την κοπή, στην εγκάρσια τομή να βλέπουμε αυτό που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.


          Η παραπάνω διαδικασία, γίνεται έτσι ώστε το μάνικο να έχει την δυνατότητα να αντισταθεί στις τάσεις σκευρώματος. Τελικά η εγκάρσια τομή του μάνικου έχει την μορφή που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. Όσον αφορά στις διαστάσεις που φαίνονται, είναι οι διαστάσεις που είχε το μάνικου του συγκεκριμένου τετράχορδου.


       Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά την διάρκεια της κόλλησης των τεμαχίων μεταξύ τους, έτσι ώστε να μην γλιστρήσουν και τελικά δεν κολλήσουν ακριβώς στην θέση που τα θέλουμε


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

06/01/2013

Template για Κατασκευή Καράολου με Router

        Μια από τις κουραστικές εργασίες, που απαιτεί πολύ χρόνο και στο τέλος πιθανόν δεν ικανοποιεί απόλυτα με την ακρίβεια του αποτελέσματος, είναι η κατασκευή του καράολου. Αποφάσισα λοιπόν να σχεδιάσω και να κόψω ένα template, έτσι ώστε να είναι δυνατή η κατασκευή του με την χρήση router, πολύ πιο γρήγορα αλλά και με μεγαλύτερη ακρίβεια από ότι με το χέρι. Σχεδιάστηκε για τρίχορδο με "λαιμό" 2,9 εκατοστά και στις διαστάσεις που φαίνονται στο παρακάτω σχέδιο, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλες διαστάσεις μάνικου ( και για τετράχορδο) αρκεί να μην χρησιμοποιηθούν στο κόψιμο οι δύο τελευταίες καμπύλες που καταλήγουν στο μάνικο, αλλά να κοπούν με το χέρι.


     Το template κόπηκε σε plexiglass πάχους 8 χιλιοστών και όπως φαίνεται έχει χαραχθεί ο άξονας συμμετρίας, στο μηχάνημα κοπής. Στην συνέχεια άνοιξα δύο τρύπες πάνω στο άξονα συμμετρίας ώστε να βιδώνεται ο οδηγός πάνω στο κομμάτι του ξύλου που θα γίνει καράολο και το κεφάλι των βιδών να μην προεξέχει.


      Αφού τοποθετηθεί ο οδηγός πάνω στο κομμάτι του ξύλου που θα γίνει καράολο, έτσι ώστε ο άξονας συμμετρίας του να συμπίπτει με τον άξονα συμμετρίας του ξύλου ( που έχουμε χαράξει), ξεγυρίζουμε το εξωτερικό περίγραμμα με το ρούτερ 


    Με αυτό το εξάρτημα (stewmac)





      Εδώ πρέπει να πω, ότι παρά το γεγονός ότι γενικώς δεν προτείνω συγκεκριμένα εργαλεία και πηγές προμήθειας, στην συγκεκριμένη περίπτωση επειδή κατόπιν έρευνας δεν μπόρεσα να βρω το συγκεκριμένο εξάρτημα (όσον αφορά στην διάμετρο των 3/8"), πουθενά αλλού εκτός του συγκεκριμένου καταστήματος, παραβιάζω έστω και μια φορά τον κανόνα.

       Καλό είναι πριν βάλουμε το ρούτερ, να έχουμε ελαφρώσει το κομμάτι από το πολύ ξύλο που περισσεύει


        Μετά αφού ανοίξουμε τις τρύπες για τα κλειδιά, προχωράμε στο άνοιγμα των δύο ενδιάμεσων κενών. Πρώτα πάλι αφαιρούμε ξύλο με το τρυπάνι και σκαρπέλο και στην συνέχεια βάζουμε το router


       Και το τελικό αποτέλεσμα


     Το αρχείο μπορείτε να το βρείτε στο κεφάλαιο ΣΧΕΔΙΑ.

03/01/2013

Κατασκευή "Ξύλινης" Χορδιέρας

         Ξεκινάμε σχεδιάζοντας το σχέδιο που θέλουμε να έχει η χορδιέρα. Παράδειγμα το παρακάτω με μονόγραμμα.




        Κολλάμε το σχέδιο σε ένα κομμάτι ξύλου πάχους τριών χιλιοστών περίπου και κόβουμε σύμφωνα με το περίγραμμα δημιουργώντας την βάση της χορδιέρας.



        Το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της βάσης είναι Αφρικάνικη καρυδιά. Στην συνέχεια κολλάμε το ίδιο σχέδιο σε ένα κομμάτι άλλου ξύλου επίσης πάχους τριών χιλιοστών και κόβουμε ακολουθώντας το εσωτερικό περίγραμμα, για να κατασκευάσουμε το ένα τμήμα του "καπακιού" της χορδιέρας. Στην περίπτωσή μας το ξύλο είναι παντούκ.



        Στην συνέχεια, κόβουμε εσωτερικά το μονόγραμμα, με σκοπό να στοκάρουμε με ανοιχτόχρωμο στόκο και έτσι το μονόγραμμα να είναι τελικά εμφανές.
         Κόβουμε και το δεύτερο τμήμα του "καπακιού" από τρίτο ξύλο, στην περίπτωσή μας φλαμούρι. Το δεύτερο τμήμα του "καπακιού είναι αυτό που βρίσκεται μεταξύ των δύο περιγραμμάτων. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται κολλημένο με το πρώτο τμήμα.



        Όπως φαίνεται στην φωτογραφία, χαράχθηκε το τμήμα από παντούκ και φυτεύτηκε καμπλαμάς λευκός.  Επίσης ρουταρίστηκε το κεντρικό από τα πέντε τμήματα που έχουν δημιουργηθεί,  για να τοποθετηθεί διακοσμητικό στοιχείο, από λευκό περλέ celluloid πάχους δύο χιλιοστών. Και βέβαια στοκαρίστηκε το μονόγραμμα με λευκό στόκο.
        Παίρνουμε μια οποιαδήποτε μεταλλική χορδιέρα και κόβουμε το καπάκι της όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, ανοίγοντας στο κέντρου αυτού που μένει κατόπιν των κοπών μια τρύπα. Τοποθετούμε το μεταλλικό καπάκι, πάνω στο κομμάτι από καρυδιά που κόψαμε για βάση και μολυβώνουμε το σχήμα της. Στην συνέχεια ρουτάρουμε σε βάθος όσο και το πάχος του μεταλλικού καπακιού, το εσωτερικό τμήμα που μολυβώσαμε, εκτός από το κομμάτι που αντιστοιχεί στην τρύπα του μεταλλικού καπακιού. Έτσι δημιουργούμε ας πούμε έναν πείρο συγκράτησης. Αφού  τελειώσουμε αυτήν την διαδικασία, κολλάμε το μεταλλικό καπάκι με την καρυδιά, χρησιμοποιώντας εποξεική δύο συστατικών και έχουμε αυτό που φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία.


        Πάνω σε αυτό κολλάμε το καπάκι από παντούκ-φλαμούρι, με εποξεική ή κυανοακρυλική. Από κολληθούν αρχίζουμε με υπομονή την επεξεργασία, για να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες καμπύλες.


          Η επεξεργασία μπορεί να γίνει με λίμες ή και με αυτοσχέδια εργαλεία όπως αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες.  Δηλαδή ένα κομματάκι ξύλου πάνω στο οποίο κόλλησα με ταινία διπλής, από την μία πλευρά 100 αρι και από την άλλη 240 αρι γυαλόχαρτο.
         Αυτή η διαδικασία θέλει υπομονή γιατί ουσιαστικά είναι το τελείωμα, αυτό δηλαδή που θα φαίνεται. 
         Στην συνέχεια αφού τελειώσεις η διαδικασία της διαμόρφωσης και η χορδιέρα πάρει την τελική της μορφή, λουστράρουμε 


          Και έχουμε το τελικό αποτέλεσμα, έτοιμο για χρήση.


         Υπάρχουν πάρα πολλές παραλλαγές που μπορούν να γίνουν, ανάλογα με την φαντασία και το γούστο του δημιουργού. Θεωρώ ότι μια χορδιέρα διαφορετική από τις υπάρχουσες μεταλλικές, είναι πολύ όμορφη, δίνει άλλη υπόσταση σε ένα όργανο και κατά την γνώμη μου σε τρίχορδο μπουζούκι είναι must.