15/03/2012

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 6


Συνεχίζουμε αυτό το "ημερολόγιο" κατασκευής, με ότι έχει σχέση με το καπάκι.
Να ευχαριστήσω το φίλο μου Κώστα Ζαρκάδα που μου διέθεσε δικές του φωτογραφίες για την ανάγκη της ανάρτησης.
Στο συγκεκριμένο όργανο το καπάκι είναι από έλατο. Τα καπάκια αγοράζονται έτοιμα κομμένα και είναι από δύο κομμάτια (bookmatched), που σημαίνει ότι τα δύο αυτά κομμάτια προκύπτουν από ένα κομμάτι που έχει κοπεί ακτινικά από τον κορμό και στην συνέχεια έχει σχιστεί στην μέση και έχει ανοίξει όπως δύο σελίδες ενός βιβλίου. Συνήθως για να ξεχωρίζουμε τις πλευρές που θα έρθουν σε επαφή και θα κολληθούν, κατά την αγορά των δύο κομματιών αυτά είναι πιασμένα με χαρτοταινία στις δύο αυτές πλευρές. Μια ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα για όποιον θέλει να μάθει περισσότερα για το καπάκι αλλά και για τις αστοχίες κοπής του (grain runout) είναι η παρακάτω :  http://www.lutherie.net/frankford.runout.html
Η επόμενη εργασία είναι να επεξεργαστούμε τις πλευρές των δύο τεμαχίων που θα κολληθούν έτσι ώστε να έχουν τέλεια εφαρμογή μεταξύ τους. Ένα από τα πολλά video που κυκλοφορούν για την υπόψη εργασία είναι το παρακάτω :
Αφού τελειώσει  η διαμόρφωση των πλευρών, προχωράμε στην κόλλησή τους. Εφαρμόζουμε χαρτοταινία σε όλο το μήκος  της κόλλησης, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. 

Φωτογραφία Κώστα Ζαρκάδα

Στην συνέχεια αφού διπλώσουμε ελαφρά το "Βιβλίο" βάζουμε κόλλα στις ακμές των δύο τεμαχίων και τοποθετούμε τα δύο τεμάχια σε μια διάταξη της μορφής που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, έτσι ώστε όταν επιπεδωθεί το "βιβλίο" ανοιχτό να ασκείται πλευρική τάση που είναι απαραίτητη για την κόλληση των δύο τεμαχίων.

Φωτογραφία Κώστα Ζαρκάδα


Τοποθετούμε ένα αρκετά βαρύ αντικείμενο πάνω από την τα δύο τεμάχια, έτσι ώστε αυτά να παραμένουν επιπεδωμένα, αφού πρώτα τοποθετήσουμε μεταξύ των τεμαχίων και του αντικειμένου ένα χαρτί έτσι ώστε η  περίσσια κόλλα που θα βγει από την ένωση να μην κολλήσει στο αντικείμενο.
Αφού στεγνώσει η κόλλα και τα δύο τεμάχια γίνουν ένα, ξεβιδώνουμε το ένα πηχάκι  της διάταξης βγάζουμε το καπάκι και στην συνέχεια βγάζουμε το χαρτί και την χαρτοταινία με προσοχή, ώστε να μην δημιουργήσουμε ατέλειες στο καπάκι  με το ξήλωμα ινών.
Καθαρίζουμε την κόλλα που έχει ξεχειλίσει από την ένωση, με ξύστρα με πολύ προσοχή.
Στην συνέχεια τοποθετούμε το καπάκι πάνω στο πάγκο και το σκάφος πάνω στο καπάκι με σκοπό να σημαδέψουμε την περίμετρο και να κόψουμε το καπάκι. Εδώ θέλει προσοχή να ταιριάξουμε τον άξονα του καπακιού (είναι η μάτιση των δύο τεμαχίων που κολλήθηκαν), με τον άξονα του σκάφους. Τώρα τον άξονα του σκάφους τον έχουμε είτε εξ’ αρχής έχοντας σημαδέψει στο καλούπι τα κέντρα και στην συνέχεια περνώντας τα στο σκάφος, στους δύο τάκους, είτε τα βρίσκουμε εκ’ των υστέρων όπως φαίνεται στην φωτογραφία.

 
Δηλαδή βρίσκουμε το μέσον της πίσω πλευράς του τριγωνικού τάκου (εκεί που ακουμπάει το μάνικο στον τάκο, ένωση σκάφους μάνικου). Αυτό αποτελεί το ένα σημείο του άξονα. Τοποθετούμε εγκάρσια έναν χάρακα στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους και στην συνέχεια τοποθετούμε στην διαμήκη διάσταση έναν μεγάλο χάρακα, ο οποίος περνά από το σημείο του άξονα που βρήκαμε παραπάνω και από το μέσον της μέτρησης που έχουμε στον εγκάρσιο χάρακα, που τοποθετήσαμε στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους. Εκεί που ο μεγάλος χάρακας συναντάει τον πίσω τάκο (στην περιοχή της κολάντζας) είναι το δεύτερο σημείο του άξονα του σκάφους.
Προσωπικά θεωρώ περισσότερο ασφαλή την περίπτωση να έχω τα σημεία πάνω στο καλούπι και να τα μεταφέρω στο σκάφος.
Αφού ταιριάξουμε τους άξονες όπως είπαμε σημαδεύουμε την περίμετρο στο καπάκι και κόβουμε.


Εδώ πρέπει να πω, πως οι έμπειροι οργανοποιοί, τοποθετούν τα καμάρια και κολλάνε το καπάκι. Τις φιγούρες τις βάζουν στην συνέχεια με το καπάκι κολλημένο στο σκάφος. Προσωπικά μην έχοντας την εμπειρία, για λόγους πρακτικούς, πρώτα βάζω τις φιγούρες στο καπάκι, στην συνέχεια κολλάω τα καμάρια και το καπάκι στο σκάφος.
Επομένως στην επόμενη φάση το καπάκι μου παίρνει την παρακάτω μορφή.


Για το πώς φτιάχνονται οι φιγούρες δεν θα επεκταθώ, γιατί υπάρχει video σχετικό αλλά και κείμενο στο blog. Επίσης υπάρχουν και αναλυτικές φωτογραφίες, της συνολικής κατασκευής, όπου φαίνονται αρκετά πράγματα σχετικά.
Αφού λοιπόν ετοιμάσουμε τις φιγούρες, τοποθετούμε αυτές πάνω στο καπάκι ακριβώς εκεί που τελικά θα τοποθετηθούν. Πιάνουμε την μισή φιγούρα με χαρτοταινία πάνω στο καπάκι και περιτρέχουμε με ένα κοφτερό νυστέρι (με οδηγό την ακμή του ελεύθερου τμήματος της φιγούρας), την ακμή του ελεύθερου τμήματος της φιγούρας, έτσι ώστε να κόψουμε(χαράξουμε) το καπάκι σε βάθος όσο και το πάχος της φιγούρας. Ξεκολλάμε την χαρτοταινία και εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία για το υπόλοιπο μισό της φιγούρας. Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε οριοθετήσει ακριβώς την περιοχή που θα αδειάσουμε με το ρούτερ (DREMEL), για να δημιουργηθεί η πατούρα (φωλιά) που θα υποδεχθεί την φιγούρα.  Αδειάζουμε λοιπόν την περιοχή 


 
Υπάρχει περίπτωση η κοπή (χάραξη) που έχουμε κάνει με το νυστέρι και αποτελεί και το όριο του ρουταρίσματος, να μην είναι εύκολα ορατή. Για να την κάνουμε περισσότερο ορατή φτιάχνουμε σκόνη από σκουρόχρωμο ξύλο και την περνάμε με μαλακές κινήσεις πάνω από την κοπή έτσι ώστε να μπει μέσα και να δημιουργήσει σκουρόχρωμη γραμμή.
Αφού αδειάσουμε λοιπόν τις περιοχές που θα υποδεχθούν τις φιγούρες, απλώνουμε βενζινόκολλα μέσα στην πατούρα και στις φιγούρες. Περιμένουμε να σταθεροποιηθεί και σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και στην συνέχεια εφαρμόζουμε με προσοχή για να μην μετακινηθούν και δεν κολλήσουν ακριβώς εκεί που πρέπει.
Σφίγγουμε όπως στην φωτογραφία.


 
Στην επόμενη ανάρτηση θα δούμε την διαμόρφωση, την κόλληση των καμαριών.  Η επόμενη ανάρτηση θα γίνει σύμφωνα με τις δικές σας επιθυμίες. Τι θέλω να πω. Εάν και εφόσον θέλετε προτίθεμαι να δώσω συγκεκριμένα γεωμετρικά στοιχεία και διαστάσεις που αφορούν στο συγκεκριμένο όργανο. Αυτά τα στοιχεία, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ας πούμε μια δοκιμασμένη βάση πάνω στην οποία μπορεί ο καθένας να πειραματιστεί. Αυτό θα γίνει βέβαια εφόσον με δικά σας σχόλια συμφωνήσετε.  

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ