01/11/2012

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 8

      Επανέρχομαι μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Εύχομαι καλό χειμώνα σε όλους σας, με υγεία υπομονή, επιμονή και καλές κατασκευές.
   Στην παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το ταίριασμα του καπακιού  στο σκάφος.
   Αφού λοιπόν τελειώσαμε με την κατασκευή του σκάφους, αλλά και την διακόσμηση και το καμάρωμα του καπακιού, έρχεται η ώρα να φτιάξουμε τις "φωλιές" στα χείλη του σκάφους όπου θα φωλιάσουν οι άκρες των καμαριών.  Πρώτα από όλα βρίσκουμε (αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη) τον διαμήκη άξονα του σκάφους όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

     
    Δηλαδή όπως έχουμε ήδη πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, βρίσκουμε το μέσον της πίσω πλευράς του τριγωνικού τάκου (εκεί που ακουμπάει το μάνικο στον τάκο, ένωση σκάφους μάνικου). Αυτό αποτελεί το ένα σημείο του άξονα. Τοποθετούμε εγκάρσια έναν χάρακα στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους και στην συνέχεια τοποθετούμε στην διαμήκη διάσταση έναν μεγάλο χάρακα, ο οποίος περνά από το σημείο του άξονα που βρήκαμε παραπάνω και από το μέσον της μέτρησης που έχουμε στον εγκάρσιο χάρακα, που τοποθετήσαμε στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους. Εκεί που ο μεγάλος χάρακας συναντάει τον πίσω τάκο (στην περιοχή της κολάντζας) είναι το δεύτερο σημείο του άξονα του σκάφους. 
    Στην συνέχεια τοποθετούμε το καπάκι στο σκάφος έτσι ώστε ο άξονας του σκάφους και ο άξονας του καπακιού ( ο άξονας του καπακιού είναι η γραμμή ένωσης των δύο φύλλων του καπακιού) να συμπίπτουν απόλυτα και σημαδεύουμε πάνω στα χείλη του σκάφους τα σημεία  που τέμνονται από τα καμάρια. Σε αυτά τα σημεία σκάβουμε τις φωλιές των άκρων των καμαριών. Προσωπικά σκάβω όλη την φόδρα από φλαμούρι που έχω τοποθετήσει για την αύξηση του πλάτους των χειλιών του σκάφους και το πλαϊνάρι. 
    Προσέχουμε καθ' όλη την διάρκεια του σκαψίματος το τελικό βάθος της φωλιάς να είναι απόλυτα ίσο με το καθ' ύψος πάχος του τμήματος του καμαριού που θα φωλιάσει.
Αφού τελειώσει αυτή η διαδικασία, όταν τοποθετήσουμε το καπάκι στο σκάφος θα δούμε ότι το καπάκι δεν εφαρμόζει σε όλο το μήκος των χειλιών του σκάφους. Αυτό είναι φυσικό γιατί στο σημείο που βρισκόμαστε υπάρχουν δύο δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι τα χείλη του σκάφους είναι "επιπεδωμένα" και το δεύτερο είναι ότι το καπάκι πλέον μετά την τοποθέτηση-κόλληση κοίλων καμαριών ( δηλαδή καμαριών με κλίση) δεν είναι επίπεδο ως προς τον εγκάρσιο άξονα. Αν δε τοποθετήσουμε ένα χάρακα στον διαμήκη άξονα θα δούμε ότι και ως προς αυτόν υπάρχει κλίση, πολύ μικρότερη όμως από αυτήν του εγκάρσιου άξονα.
Πως θα γίνει η εφαρμογή του καπακιού;  Εδώ υπάρχουν δύο απόψεις-σχολές θα μπορούσαμε να πούμε. Η μια λέει ότι το καπάκι θα πρέπει να εφαρμόσει στο σκάφος, χωρίς να χρειαστεί να εφαρμόσουμε καθόλου πίεση, έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν "ελεύθερο" να πάλλεται ενώ η δεύτερη λέει ότι για να αποδώσει τα μέγιστα  ηχητικά το καπάκι πρέπει να τεντωθεί, δηλαδή πρέπει να εφαρμόσει στο σκάφος με πίεση. Προσωπικά έχω εφαρμόσει και τις δύο απόψεις ( με τέντωμα σε τζουρά, χωρίς τέντωμα στο μπουζούκι των αναρτήσεων), με εξίσου όμορφα για τα δικά μου γούστα ηχητικά αποτελέσματα.
     Στην παρούσα κατασκευή εφάρμοσα την άποψη της χωρίς πίεση εφαρμογής του καπακιού στο σκάφος. Πως γίνεται αυτό; Με σταδιακό πλάνισμα των χειλιών του σκάφους έτσι ώστε να πάρει το αντίστοιχο "θηλυκό" σχήμα από  αυτό του "αρσενικού" σχήματος της περιμέτρου του καπακιού. 
    Αυτό μπορεί να γίνεται με διάφορους τρόπους. Θα περιγράψω όσο γίνεται καλύτερα αυτόν που εφάρμοσα προσωπικά. Με ένα μικρό σχετικά ροκάνι άρχισα να πλανίζω πρώτα την περιοχή που βρίσκονται οι φωλιές των δύο μεγάλων καμαριών (αυτών που βρίσκονται μεταξύ ηχητικής οπής και χορδιέρας), δηλαδή την περιοχή που το καπάκι έχει μεγαλύτερη κλίση και επομένως χρειάζεται περισσότερο πλάνισμα. Σταδιακά με απαλές κινήσεις του ροκανιού προς τους δύο τάκους, ομαλοποιούσα όλη την διαδρομή από τον πίσω μέχρι τον μπροστά τάκο. Πολύ τακτικά δοκίμαζα την εφαρμογή του καπακιού. Επίσης όποτε χρειαζόταν βάθυνα τις φωλιάς πάντα προσεκτικά, λόγω του ότι πλανίζοντας τα χείλη και οι φωλιές γίνονταν πιο ρηχές με αποτέλεσμα να μην χωράνε τα καμάρια.
   Εφαρμόζοντας λοιπόν αυτήν την διαδικασία (η οποία πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και με υπομονή) έφθασα σε σημείο πλήρους εφαρμογής του καπακιού με το σκάφος




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

6 σχόλια:

  1. Τη γαζα με τι κολα την κολλατε? Ατλακολ κανει? Επισης τα στοκαρισματα σε μικρα κενα πως τα κανετε στο σκαφος? Συγχαριτηρια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ φίλε μου, να είσαι καλά.
      Την γάζα την κολλάω με αραιή ψαρόκολλα, όπως περιγράφω στην ανάρτηση Νο5 για την κατασκευή μπουζουκιού. Η ατλακόλ πιθανόν να κάνει αλλά δεν θα την προτιμούσα γιατί είναι ελαστική κόλλα και σύμφωνα με τα επικρατούντα όχι κατάλληλη για οργανοποιία. Όσον αφορά στα κενά, αν εννοείς μεταξύ των δουγιών κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Αν εμπάση περιπτώση υπάρχουν κάποια κενά και πάντα με την προυπόθεση να είναι σχεδόν τριχοειδή, θα προτιμούσα να τα γεμίσω με σκόνη ξύλου από αυτό που φτιάχθηκαν οι ντούγιες και στην συνέχεια από πάνω έγχυση κυανοακρυλικής κόλλας (κόλλα στιγμής).

      Διαγραφή
  2. Γεια σου Βαγγελάρα καλλιτέχνη με τα μεράκια σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σας θα ηθελα να ρωτησω στο χαρτωμα του σκαφους τι κολλα ( εκτος βενζινοκολας) μπορω να χρησοιμοποιησω. Ολο το οργανο ειναι κολημενο με titebond καθως και οι εγκαρσιες ενισχυσεις απο καπλαμα και πανι που εβαλα (η αληθεια ειναι οτι το παρακανα). Να βαλω την ιδια κολλα για το χαρτι θα το κολησει ή θα πρεπει να βαλω αλλου ειδους κολλα;
      Ευχαριστω πολυ και συγχαρητηρια για την δουλεια σας και ευχαριστω που μοιραζεστε τις γνωσεις σας μαζι μας.

      Διαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ πολύ. Ναι μπορείς να χρησιμοποιήσεις titebond ή και λευκή ξυλόκολλα PVA που από ότι έχω ακούσει χρησιμοποιείται κατά κόρον για το χάρτωμα. Αν όμως τοποθετήσεις την γάζα με επιμέλεια και η εμφάνισή της είναι όμορφη, νομίζω ότι δεν χρειάζεται χάρτωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή